هدف از این تحقیق بررسی سرمایه فکری و تعریف آن با فرمت docx در قالب 39 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 

 

 

فهرست مطالب

مقدمه

2-2 تعریف سرمایه فکری

2-3 تفاوت سرمایه های انسانی با سرمایه فکری

2-3-1 بند اول ـ مقصود از سرمایه‌ی انسانی چیست؟

2-3-2 بند دوم ـ سرمایه‌ی فكری چیست؟

2-4 اجزای سرمایه‌ی فكری

2-5 نظریه‌های موجود در زمینه‌ی اندازه‌گیری سرمایه‌ی فكری

2- 6 روش‌های محاسبه‌ی ارزش سرمایه‌ی فكری

2-7 مزایای مدل پالیک

منابع

 

 

 

اولین و مهم‌ترین مرحله در هر موضوع اندازه‌گیری، تعریف مفهومی است كه قرار است اندازه‌گیری شود. از این‌رو، نخستین مسئله این است كه سرمایه‌ی فكری چیست و چگونه در ادبیات موضوع تعریف شده است.  تاكنون تعاریف ناسازگار و متفاوتی برای سرمایه‌ی فكری ارائه شده است. در سال‌های اخیر، بنا به ضرورت، بسیاری از افراد و گروه‌ها از رشته‌های مختلف تلاش كرده‌اند تا در مورد یك تعریف استاندارد برای سرمایه‌ی فكری به توافق برسند (ادوینسون و مالون، 1997). در واقع بررسی موضوع سرمایه‌ی فكری در رشته‌های مختلف، دیدگاه‌های متفاوتی در این زمینه به وجود آورده است؛ حسابداران علاقه‌مندند بدانند كه چگونه موضوع سرمایه‌ی فكری را در صورت‌ها مالی بگنجانند؛ فن‌آوران اطلاعات می‌خواهند آن را بر روی سیستم‌ها پیاده نمایند؛ جامعه‌شناسان می‌خواهند كه از طریق آن به توازن قدرت در سازمان‌ها برسند؛ روان‌شناسان در نظر دارند كه از طریق آن رشد ذهن را سرعت بخشند؛ مدیران منابع انسانی به وسیله‌ی آن بازده كاركنان را محاسبه می‌نمایند؛ و مدیران تحقیق و توسعه می‌خواهند كه از امكان توسعه‌ی آن اطمینان یابند (بنتیس، 1999).

 

 

 

اصطلاح «سرمایه‌ی فكری» اولین بار توسط جان كنز گالبریس در سال 1969 به كار گرفته شد. وی بر این باور بود كه سرمایه‌ی فكری فراتر از «تفكر، به معنی تفكر صرف» است و درجه‌ای از اقدام فكری را نیز شامل می‌گردد. در این معنا، سرمایه‌ی فكری نه تنها به خودی‌ خود یك دارایی نامشهود ایستا است، بلكه یك فرآیند ایدئولوژیكی است و وسیله‌ای برای رسیدن به هدف محسوب می‌گردد (بنتیس، 1998). با وجود تلاش‌های فراوان پژوهش‌گران، یك تعریف پذیرفته‌شده‌ی عمومی از سرمایه‌ی فكری وجود ندارد و كلیه‌ی تعاریف ارائه شده كم‌وبیش به یكدیگر شبیه هستند. این تعاریف و مفاهیم زیربنایی، اساس و پایه‌ی مفیدی را برای درك سرمایه‌ی فكری ارائه می‌كنند، اما آن‌ها فاقد ویژگی‌های لازم برای شناسایی، طبقه‌بندی و اندازه‌گیری هستند. لوثی (1998) بر این باور است كه طرح‌های طبقه‌بندی ارائه شده توسط محققان به درك اجزای سرمایه‌ی فكری كمك می‌كند (نمازی و ابراهیمی، 1385).