هدف از این تحقیق فعالیت های مکمل و فوق برنامه و ماهیت فلسفی آن می باشد.

وقتی که از بعد فلسفی به فعالیت های مکمل و فوق برنامه نگاه می کنیم این سوال پیش می آید که چرا از فعالیت های مکمل و فوق برنامه باید استفاده کنیم و چگونه ما می توانیم از این طریق به یادگیری شاگردان عمق ببخشم. نگاه فلسفی به فعالیت های مکمل و فوق برنامه امری مهم به نظر می رسد، زیرا فلسفه از زندگی انسان جدانیست و هیچ انسان سالمی نمی تواند بدون دید فلسفی باشد و هر فعالیتی که می خواهیم انجام دهیم توجه به بعد فلسفی آن ما را در انجام دادن آن به طور صحیح، بهتر و مفیدتر هدایت می کند، داشتن بینش فلسفی برای هر فردی که می خواهد زندگی کند، لازم و ضروری است، به خصوص برای فردی که می خواهد در زندگی از شیوه های جدیدی برای آسایش و سعادت خود استفاده کند یا بهتر اینکه او می خواهد به یک تفکر خلاق برسد، عده ی زیادی از افراد جامعه فعالیت های زیادی را انجام می دهند، اما چون به بعد فلسفی آن توجه خاص ندارند به جای موفقیت با شکست مواجه می شوند.

بنابراین اگر می خواهیم دانش آموزانی را که سرمایه ی یک کشور هستند به انجام فعالیت ترغیب و تشویق کنیم، باید آن ها را از چرایی و چگونگی انجام آن فعالیت آگاه نماییم؛زیرا آگاهی، بینش و بصیرت کافی از فعالیت ها می تواند منشاخلاقیت و نوآوری شود. بهتر است از فعالیت های مکمل شروع کنیم چرا فعالیت های مکمل لازم و ضروری است؟ همه ی مربیان تعلیم و تربیت بر این عقیده هستند که برنامه ی درسی قسمت مهم تعلیم و تربیت است. اگر ما می خواهیم برنامه ی درسی غنی و کارآمدی داشته باشیم باید اهداف ، محتوا، روشهای تدریس، ارزشیابی و سازمان دادن آن با واقعیتهای علمی روز باشد.امروزه تعلیم و تربیت فقط در مدرسه خلاصه نمی شود، بلکه گامی فراتر نهاده است؛یعنی محیط زندگی که محل مناسبی برای یادگیری شاگردان می باشد را مورد توجه قرار داده، در صورتی که برنامه ی درسی که تهیه و تدوین شده اگر دانش آموزان را ترغیب و تشویق به انجام فعالیت در بیرون از مدرسه مکند یا به طور کلی باعث غنای یادگیری شاگردان در مورد موضوع مورد نظر به اندازه ی کافی نشود استفادهاز فعالیت های مکمل در حل این مشکل کارآمد است.

گرچه برنامه ی درسی هر قدر جامع و تازه باشد، باز هم محدودیت و نقص خواهد داشت؛زیرا ثابت و تغییر ناپذیر است. بنابراین برنامه های مکمل می تواند این کمبود و نارسایی برنامه درسی را جبران و کامل سازد. بدین ترتیب که نوجوان در فعالیت هایی شرکت می کند که در برنامه ی درسی رسمی، وقت کافی برای انجام دادن آن ها وجود ندارد و غالباً این گونه فعالیت ها برای دانش آموزان سودمند است؛مثلاً برای کمک به یادگیری درس زبان خارجی می توان با ترتیب دادن نمایش هایی که با آن زبان اجرا می شوند، فعالیت های خارج از کلاس درس انجام داد یا به تشکیل گروه های هنری و تحقیقی به فعالیت هنری و فکری و علمی دانش آموزان کمک کرد.

فهرست مطالب

تعریف نظری فعالیت های فوق برنامه و مکمل

تعریف عملیاتی فعالیت های فوق برنامه و مکمل

2-1-23-فعالیت های مکمل  
2-1-24-اهمیت و ضروریت فعالیت های مکمل و فوق برنامه 
2-1-25-اهداف فعالیت های مکمل و فوق برنامه 
2-1-26-تعاریف فعالیت های مکمل و فوق برنامه 
2-1-27-فعالیت مکمل 
2-1-28-فعالیت کمک برنامه و مکمل 
2-1-29-فعالیت فوق برنامه ی درسی 
2-1-30-ماهیت فلسفی فعالیت های مکمل و فوق برنامه 
2-1-30-فعالیت های مکمل و فوق برنامه از دیدگاه فلاسفه ی تعلیم و تربیت 
2-1-30-1-دیدگاه ویلیام جیمز 
2-1-30-2-دیدگاه اسپنسر 
2-1-30-3-دیدگاه ادوارد کلاپارد  
2-1-30-4-دیدگاه ژان ژاک روسو 
2-1-30-5-دیدگاه کمینوس 
2-1-30-6-نظریه ی هربارت 
2-1-30-7-نظریه ی جان دیویی 
2-1-31-پیشرفت تحصیلی 
2-1-32-عوامل مهم تاثیر گذار بر پیشرفت تحصیلی 

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی