دانلود مقاله کارشناسی ارشد رشته حقوق

نقدی بر ماده ۱۱۸ لایحه اصلاحی از قانون تجارت

 
 
مقدمه
تعیین قلمرو و محدودیت اختیارات مدیران ( اعم از هیئت مدیره و مدیر عامل ) در شرکت های سهامی از اهمیت فوق العاده برخوردار است اگر مدیران از اختیارات خود تجاوز یا سوء استفاده نمایند نه تنها موجبات تضرر سهامداران و سلب اعتماد آنان را فراهم می سازند بلکه خود نیز مواجه با مسئولیت مدنی و احتمالاً مسئولیت جزائی پیش بینی شده در قانون می گردند .
در مورد اختیارات مدیران ماده ۱۱۸ لایحه قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوّب ۲۴ اسفند ماه ۱۳۴۷ مقرر میدارد : “جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آنها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت میباشد . مشروط برآنکه تصمیمات و اقدامات آنها در حدود موضوع شرکت باشد .
 
محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است ” .با توجه به ماده فوق سؤالات ، مطرح می گردد که آیا تفویض اختیارات تام به مدیران منطقی است و یا اینکه اساسنامه یا مجامع عمومی باید بتواند اختیارات مدیران را محدود نماید ؟ آیا حمایت از اشخاص ثالث ذینفع ضروری میباشد یا خیر ؟آیا باید اختیارات ارکان تصمیم گیرنده ( مجامع عمومی ) وارکان اداره کننده ( مدیران ) از هم منفک ومجزا باشد یا اینکه آنها بطور سلسله مراتب ( مافوق و مادون ) انجام وظیفه نمایند ؟ در صورت اخیر آیا اختیارات مدیران از باب وکالت میباشد یا قلمرو ؟ اختیارات آنان را قانون تعیین نموده است ؟
 
 
ما ذیلاً موضوع را در سه بخش مورد مطالعه قرار می دهیم :

بخش اول – قلمرو اختیارات مدیران

بخش دوم – محدودیت اختیارات مدیران

بخش سوم _ مسئولیت مدنی و جزائی مدیران

 
 
 
کلمات کلیدی:

ماده ۱۱۸

اختیارات مدیران

مسئولیت مدنی مدیران

مسئولیت جزائی مدیران

لایحه اصلاحی از قانون تجارت