مقاله ای در مورد تقویم

 
 
مقدمه
انسان از زمانی که خود را شناخت سعی بر آن داشت که با استفاده از «گاه»های مختلف، به زندگی خود نظم بخشد. شاید یتوان اولین «گاه» را نوبت های گرسنگی دانست که زمان خوردن و آشامیدن را مشخص می کرد. سپس گاه خواب و بیداری و گذشت روز و شب برای او معنا پیدا کرد. حرکت ماه، گاه بعدی بود و در نهایت چرخش و تکرار فصول، گاه «سال» را به زندگی انسان وارد کرد. با شکل گیری و پیشرفت تمدنهای اولیه، بشر دو نوع گاهشماری قمری(ماهیانه) و شمسی(سالانه) را بعنوان ملاک سنجش زمان در مقیاسهای بزرگ انتخاب نمود. از آن پس شکلهای متنوعی از گاهشماری و تقویم ابداع شد که بسیاری از آنها با گذشت زمان و وقایع تاریخی، دستخوش تغییر شده یا به دست فراموشی سپرده شدند.
 
مردمان اولیه از اسمان به عنوان قطب نما، ساعت و تقویم استفاده می کردند. طلوع و غروب خورشید به ترتیب نمایانگر شرق و غرب بودند. صورتهای کره ماه، یک ماه را معین می نمود و ماه به همراه حرکت سالانه خورشید در آسمان تقویم را پدید آوردند. با شروع تبادلات تجاری میان فرهنگها، موقعیت ستارگان برای راهنمایی دریانوردان به کار گرفته شد. نوروز، فصل نخستین سال، احیای دوباره زمین و زندگی و بازگشت زیبایی و پویایی به جهان ماست. نوروز، یادگاری از نخستین طلیعه حیات مدنی انسانهاست که با نیایش طبیعت و ستایش آفرینش و هستی یکجا شده است. نخستین انسانهای متمدن، نوروز و آغاز بهار را که حرارت خورشید دوباره به زمین باز می گشت و زمین افسرده و یخ بندان دوباره جان می گرفت، جشن می گرفتند، شادی ها می کردند و این دوباره زایی حیات را، نوروز و یا روز نو می گفتند.
 
 
کلمات کلیدی:

زمان

تقویم

انواع تقویم

چگونگی پیداش تقویم 

 
 

نگاهی گذرا بر حال و روز امروز تقویم ما

همه ما امزوره به تقویم نیاز ضروری داریم. ما ایرانیان هم با مناسبت های فراوانی که در طول سال داریم آگاه شدن از این مناسبت ها ضرورت دارد. اما تقویم فقط جنبه اطلاع رسانی آن برای ما اهمیت دارد؟ آیا نباید جنبه زیبایی شناسی داشته باشد تا برای ما اهمیت پیدا کند و همواره این حس با ما همراه باشد که این تقویم زیبایی است و تا پایان سال آن را بخوبی نگه داری کنیم و حتی بعد از اتمام تاریخ انقضاء آن برایمان یک تابلو زیبا باشد.